Zdarza się, że pracownik zatrudniony w naszej firmie na etacie informuje nas, iż zamierza otworzyć działalność gospodarczą.

Może to nie być korzystne dla firmy, gdyż pracownik będzie mniej dyspozycyjny. Czy możemy pracownikowi zabronić prowadzenia działalności  albo wymierzyć mu karę porządkową? Ja przedstawia się ta spraw w świetle umowy o zakazie konkurencji?

Kodeks pracy, w ramach ochrony pracodawcy przed nielojalnymi działaniami pracownika, wprowadza dwa rodzaje dodatkowych umów (art. 101¹-101² K.p.):

– o zakazie konkurencji w czasie stosunku pracy

oraz

– po jego ustaniu.

Obowiązek powstrzymania się przez pracownika od działań konkurencyjnych wobec pracodawcy może jednak wynikać wprost z przepisów Kodeksu pracy – bez konieczności podpisywania umowy o zakazie konkurencji.

Podstawą odpowiedzialności odszkodowawczej w takim przypadku jest art. 100 § 2 pkt 4 K.p., który wymaga od pracownika lojalności wobec pracodawcy, wyrażającej się w obowiązku dbania o dobro zakładu pracy, ochrony jego mienia oraz zachowania w tajemnicy informacji, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę.

W sytuacji gdy pracownik naruszy obowiązek lojalności może stanowić to uzasadnioną przyczynę wypowiedzenia umowy o pracę, a nawet, w rażących przypadkach, dyscyplinarnego zwolnienia.

To jak pracodawca zareaguje na dodatkową działalność zarobkową pracownika powinno być uzależnione od sytuacji. Co do zasady fakt podjęcia dodatkowej działalności zarobkowej nie stanowi przesłanki do zastosowania wobec pracownika środków porządkowych czy rozwiązania z nim umowy o pracę. Pracodawca, poza nielicznymi wyjątkami, nie ma też uprawnień do zakazania pracownikowi dodatkowej działalności.

2021-05-07

Mikrofirmy mogą nie tworzyć PPK