Sprzedaż rzeczy prywatnych ruchomych w zeznaniu podatkowym

Sprzedaż przez osobę fizyczną, która nie prowadzi działalności gospodarczej, rzeczy ruchomych może skutkować powstaniem przychodu, jakim jest odpłatne zbycie rzeczy.

Wysokość tego przychodu, wyznacza zasadniczo wartość wyrażona w cenie wskazanej w umowie po pomniejszeniu jej o koszty odpłatnego zbycia. Jednak o tym, czy taki przychód powstanie, nie decyduje wartość transakcji, ale okres, w jakim do niej doszło po nabyciu rzeczy. Przychód z omawianego tytułu powstaje bowiem wyłącznie wtedy, gdy sprzedaż rzeczy ma miejsce przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło jej nabycie. Początek biegu tego półrocznego okresu wyznacza koniec miesiąca, w którym podatnik nabył jej własność. W wyniku transakcji sprzedaży przychód powstanie w przypadku, gdy właścicielem sprzedawanych rzeczy było się nie dłużej niż 6 miesięcy.

Podstawą opodatkowania w przypadku transakcji generującej przychód podatkowy jest dochód, czyli różnica pomiędzy przychodem uzyskanym ze sprzedaży rzeczy a kosztem jej nabycia, pomniejszona o nakłady dokonane w czasie jej posiadania.

Dochód ze sprzedaży należy rozliczyć dopiero po zakończeniu roku w zeznaniu podatkowym składanym w terminie do 30 kwietnia roku następującego po roku, w którym sprzedano rzecz. Rozlicza się go wraz z innymi dochodami opodatkowanymi według skali podatkowej (np. dochodami z pracy, ze zleceń, z emerytury). W tym samym terminie trzeba zapłacić podatek dochodowy z tego tytułu.

Podstawa prawna:  art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d, art. 19 ust. 1, art. 24 ust. 6 ustawy o pdof (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.)